Μικρό Ιστορικό του κύκλου
Ο πολιτιστικός κύκλος "μαγναύρα" ξεκίνησε τον Σεπέμβριο του 2012 στην Πάτρα, μετά από συζητήσεις στις οποίες συμμετείχαν πολλά από τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής και άλλοι. Σε αυτές τις συζητήσεις διεφάνη η ανάγκη για έναν πολιτιστικό κύκλο ο οποίος θα ασχολείται και θα παρουσιάζει θέματα σχετικά με τον ευρύτερο Ελληνικό Πολιτισμό. Οι πρώτες δημόσιες εκδηλώσεις και παρουσιάσεις έλαβαν χώρα το ίδιο φθινόπωρο στην Πάτρα, σημείωσαν δε σημαντική επιτυχία, και συνεχίσθηκαν καθόλη την περίοδο 2012-13.
Ο Ιστορικός Όρος "Μαγναύρα"
Αναπαράσταση του Παλατιού της Μαγναύρας (εξωτερική Β όψη).
Ο όρος Μαγναύρα αντιστοιχεί σε ένα από τα πλέον σημαντικά κτίρια του Μεγάλου ή Ιερού Παλατίου της Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Αυτοκρατορίας στην Κωνσταντινούπολη. Το Ιερό Παλάτιο εκτίσθη αρχικά από τον Μ. Κωνσταντίνο και επεκτάθηκε από τους διαδόχους του στην πλαγιά της Πόλης προς την θάλασσα του Μαρμαρά, από το ύψος της Αγίας Σοφίας έως το ύψος του (επίσης σωζόμενου) ναού των Αγίων Σεργίου και Βάκχου. Το κτίριο (παλάτι) της Μαγναύρας (από το Λατινικό Magna Aula) είχε μεγάλη εσωτερική αυλή και πολλές και εξαιρετικά διακοσμημένες αίθουσες που εντυπωσίαζαν τους επισκέπτες. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Μέγας Χρυσοτρίκλινος, η αίθουσα του Ρωμαϊκού (Βυζαντινού) θρόνου και επίσημη αίθουσα ακροάσεων του αυτοκράτορα. Φημισμένα είναι τα συστήματα αυτοματισμού τα οποία υπήρχαν στην αίθουσα, όπως το σύστημα ανύψωσης του θρόνου έως την οροφή, και εκατέρωθεν το μεταλλικό δένδρο με πτηνά που κελαηδούσαν και ο λέων που εβρυχάτο και κτυπούσε την ουρά του στο δάπεδο (προηγμένα πνευματικά συστήματα).
Το κτίριο (παλάτι) της Μαγναύρας ήτο πολύ κοντά στην Χαλκή Πύλη του Ιερού Παλατίου, η οποία έφερε εικόνα του Χριστού και η αποκαθήλωση της οποίας σηματοδότησε την απαρχή της Εικονομαχίας. Με το πέρας της Εικονομαχίας, ο καίσαρας Βάρδας - επί της βασιλείας του Μιχαήλ του Γ' (842-867) - μετέφερε το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης (γνωστό και ως Πανδιδακτήριο ή αργότερα Σχολή της Μαγναύρας) στην Μαγναύρα, όπου εγνώρισε μεγάλη ακμή. Πρύτανης του Πανεπιστημίου διετέλεσε ο μετέπειτα Πατριάρχης Φώτιος, μεγάλη μορφή των Γραμμάτων κατά την Μέση Βυζαντινή περίοδο. Την ίδια περίοδο γενικεύθηκε η χρήση της μικρογράμματης γραφής, κυρίως με την αντιγραφή των παλαιών και φθαρμένων πλέον παπύρων, σε περγαμηνές. Σημαντικό κέντρο αυτής της δραστηριότητος υπήρξε μια άλλη "κιβωτός" του ευρύτερου Ελληνικού Πολιτισμού, η Μονή Αγίου Ιωάννου του Στουδίου, στο ΝΔ άκρο της Πόλης και επίσης επί της θάλασσας του Μαρμαρά. Εις ανάμνησιν του γεγονότος ο κύκλος "μαγναύρα" συχνά γράφεται σε μικρογράμματη γραφή.
Η Μαγναύρα θεωρείται ως ένα από τα ελάχιστα κτίρια του Ιερού Παλατίου που δεν κατεστράφη και συνέχιζε να λειτουργεί μετά την ανάκτηση της Πόλεως από τους Λατίνους, την 15η Αυγούστου 1261. Ενώ το κέντρο της αυτοκρατορικής διοίκησης μεταφέρθηκε στο Παλάτι των Βλαχερνών (στο ΒΔ άκρο της Πόλης, κοντά στον Κεράτιο), η επίσημη αίθουσα του θρόνου συνέχισε να λειτουργεί στην Μαγναύρα. Το Πανεπιστήμιο επίσης συνέχισε την λειτουργία του έως την τελική πτώση.
Το κτίριο (παλάτι) της Μαγναύρας ήτο πολύ κοντά στην Χαλκή Πύλη του Ιερού Παλατίου, η οποία έφερε εικόνα του Χριστού και η αποκαθήλωση της οποίας σηματοδότησε την απαρχή της Εικονομαχίας. Με το πέρας της Εικονομαχίας, ο καίσαρας Βάρδας - επί της βασιλείας του Μιχαήλ του Γ' (842-867) - μετέφερε το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης (γνωστό και ως Πανδιδακτήριο ή αργότερα Σχολή της Μαγναύρας) στην Μαγναύρα, όπου εγνώρισε μεγάλη ακμή. Πρύτανης του Πανεπιστημίου διετέλεσε ο μετέπειτα Πατριάρχης Φώτιος, μεγάλη μορφή των Γραμμάτων κατά την Μέση Βυζαντινή περίοδο. Την ίδια περίοδο γενικεύθηκε η χρήση της μικρογράμματης γραφής, κυρίως με την αντιγραφή των παλαιών και φθαρμένων πλέον παπύρων, σε περγαμηνές. Σημαντικό κέντρο αυτής της δραστηριότητος υπήρξε μια άλλη "κιβωτός" του ευρύτερου Ελληνικού Πολιτισμού, η Μονή Αγίου Ιωάννου του Στουδίου, στο ΝΔ άκρο της Πόλης και επίσης επί της θάλασσας του Μαρμαρά. Εις ανάμνησιν του γεγονότος ο κύκλος "μαγναύρα" συχνά γράφεται σε μικρογράμματη γραφή.
Η Μαγναύρα θεωρείται ως ένα από τα ελάχιστα κτίρια του Ιερού Παλατίου που δεν κατεστράφη και συνέχιζε να λειτουργεί μετά την ανάκτηση της Πόλεως από τους Λατίνους, την 15η Αυγούστου 1261. Ενώ το κέντρο της αυτοκρατορικής διοίκησης μεταφέρθηκε στο Παλάτι των Βλαχερνών (στο ΒΔ άκρο της Πόλης, κοντά στον Κεράτιο), η επίσημη αίθουσα του θρόνου συνέχισε να λειτουργεί στην Μαγναύρα. Το Πανεπιστήμιο επίσης συνέχισε την λειτουργία του έως την τελική πτώση.